کوبات ها یا رباتهای مشارکتی

ربات های مشارکتی یا اصطلاحا کوباتها در سالیان اخیر صنایع بسیاری را دچار تحول اساسی نموده اند. این نوع از رباتها به واسطه ویژگی های خاص خود قابلیت های گسترده ای را در اختیار کاربر قرار میدهند. امروزه در بسیاری از ایستگاههای خطوط تولید رباتهای صنعتی مرسوم جای خود را به کوبات ها داده اند. با توجه به خصوصیات این دسته از رباتها استفاده از آنها در برخی کاربردها از جمله جوشکاری مورد استقبال بیشتری توسط تولید کنندگان قرار گرفته اند. در حال حاضر در کلیه خطوط تولید مطرح دنیا کوباتها به صورت گسترده در حال استفاده میباشند.

به لحاظ فنی رباتهای مشارکتی در دسته بندی ربات های صنعتی قرار میگیرند. عمده ترین تفاوت کوبات با رباتهای صنعتی متداول، ایمنی فوق العاده بالای آنها بوده به طوریکه نیروی انسانی بدون کوچکترین خطری قادر به انجام فعالیت در کنار آنها خواهد بود. به عبارت دیگر این دو با مشارکت یکدیگر قادر به اجرای فعالیت مورد نظر در خطوط تولید میباشند. عدم برنامه نویسی صحیح و تصادف یک ربات صنعتی قطعا منجر به بروز آسیب مالی و جانی خواهد شد. این مورد را رابطه با ربات های مشارکتی متفاوت بوده و با توجه به استفاده از حسگرهای بسیار بالا در بدنه کوباتها با کوچکترین فشار یا برخوردی سریعا متوقف خواهند شده و از این رو کوچکترین خطری جان نیروی انسانی را در تعامل با کوباتها تهدید ننماید.

رباتهای صنعتی معمولا برای محصولات با تیراژ بالا و تغییرات کم در خطوط تولید استفاده میشوند. در رابطه با کوباتها با توجه به نحوه متفاوت برنامه نویسی امکان تغییر برنامه یا محصول در مدت زمان بسیار کوتاه در مقایسه با رباتها صنعتی وجود دارد.

نخستین کوبات در سال 1996 توسط ادوارد کولگیت و میکائیل پشکین ساخته شد. آنها اختراع خود را “بازویی که نیروی انسانی مستقیما میتواند با آن در تعامل باشد” معرفی نمودند. در سالهای بعد برندهای مطرح دنیا یکی پس از دیگری به معرفی کوباتهای خود پرداختند. شرکت کوکا نخستین کوبات خود را در سال 2004 با نام LBR3 به بازار  عرضه نمود. شرکت دانمارکی یونیورسال که در حال حاضر یکی از پرچمداران تولید کوبات در دنیا میباشد در سال 2008 نخستین کوبات خود را با نام UR5 به بازار معرفی نمود.